Afgelopen weekend was het dan eindelijk zo ver. Ik schreef er enige tijd geleden al een photo dairy over en na ruim 12,5 jaar bezochten vriendinnetje S. en ik Parijs voor de 3e keer. True love!

De eerste keer dat we Parijs bezochten was met de MAVO. In de 4e klas mocht je een keuze opgeven voor je studiereis. Tokkelen in Praag of slenteren door Parijs. S. en ik hadden onze keuze snel gemaakt; wij zouden niet door de blubber gaan rollen in Praag, maar stijlvol door Parijs paraderen. De realiteit bleek iets anders in elkaar te steken; 4 dagen lang dubbelgevouwen in een grote tent waar me met minstens 15 meiden sliepen. Niks hotel, niks luxe. Afzien in 30 graden op een camping net naast de périphérique van Parijs. Bonjour Paris.

Jaren later, toen S. en ik een opleiding in het toerisme volgden besloten we Parijs een nieuwe kans te geven. Met onze studentenkaart op zak bezochten we <>gratis Het Louvre en liepen we veel te voet door Parijs. De schoonheid van Parijs was immens, al die eeuwenoude gebouwen langs de Seine waren adembenemend. De bedrijvigheid versus de romantiek. De moderne mens versus de klassieke Fransman (met knisperend stokbrood onder zijn oksel gekneld). Ja, Parijs was een blijvertje.

12,5 jaar later besloten we wéér samen naar Parijs te gaan. We hadden allebei in die tijd een serieuze man opgedoken, huis gekocht en een kind ter wereld gezet (lees: zoon!)... dus het werd tijd voor wat ontspanning en cultureel plezier. Waar kon dat anders dan in Parijs? Ditmaal vertrokken we niet met touringcar, maar met mijn eigen auto. Kinderstoel eruit en een lading koffers en tassen erin waarmee we minstens 4 weken in Parijs konden vertoeven. Met de 'Cars' zonneschermpjes op de autoruiten tufte we over de périphérique. Hard rijden was er niet bij, aangezien heel auto bezittend Parijs op deze weg te vinden was. Opvallend detail, we waren de enige Nederlanders op deze weg en al helemaal met 'Cars' zonneschermpjes.

Het hotel bevond zich op 10 minuten loopafstand van de Eiffeltoren en 35 minuten vanaf de Arc de Triomphe. Niet slecht! Helemaal niet als je bedenkt dat Des Champs Élysées vol zit met leuke winkels zoals GAP, ZARA, H&M... Ja, de Parijse winkels vallen onder 'cultureel uitstapje'. Tevens was er een fietspunt voor ons hotel, waarbij je met een creditcard een fiets kan lenen en deze weer kan droppen op één van de andere fietspunten in Parijs. Om vervolgens ergens anders weer een fiets mee te nemen. Echt een super aanrader om te doen! Wel slim om van tevoren even je fiets te checken voordat je deze uit het rek trekt, dat voorkomt dat je met draaiend zadel en praktisch op de grond door Parijs fietst. Ach... al doende leert men.

We aten macarons op het terras bij patisserie Ladurée op Des Champs Élysées en dronken een wijntje in de gezellige wijk waarvan ik nu al niet meer weet hoe die heet. Dit lag NIET aan de wijn. En nee, niet de studentenwijk Le Marais. Daar hebben we wel geluncht en dat was ook zeker de moeite waard. Maar toch, wat mij het meest bij bleef was tóch weer het aanzien van de Eiffeltoren. Tijdens de fietstochten die we maakten doemde iedere keer weer de Eiffeltoren voor ons op. 's avonds fel verlicht en overdag stak ze mooi af tegen het eeuwenoude Parijs. De tuinen van het Louvre maakte wederom een diepe indruk. Wat een heerlijk park om op een gure zondagmiddag doorheen te wandelen. Je waant je bijna Lodewijk de Vijftiende in de tuin, op de bus met fotograferende Chinezen na.

Parijs, met je marathon van 20 kilometer langs de Seine die de halve stad blokkeert en waarvoor fietsers (ik noem geen namen) vervolgens bijna zwemmend <>met fiets op de rug naar de overkant moeten. Parijs, met al je bovengrondse metro's die zoveel lawaai maken, maar als het hotelraam sluit er praktisch niets meer te horen valt. Parijs, je mooie fietspaden die gedeeld zijn met de busbaan (!). Parijs, je t'aime!

Link van ons hotel met parkeergarage eronder TIP

Jawel mensen, daar ben ik weer. Nee, ik was niet ontvoerd door gemaskerde mannen naar de Zuidpool. Ook niet gevangen genomen door een stamhoofd in de jungle met een rieten rokje en blinkende neusringen en zelfs geen levensbedreigende bacterie die me in het ziekenhuis hield. Ik was 'gewoon' onder de mensen, kneuterig thuis met roze huissokken aan en verders -godzijdank- kerngezond. Toch heb ik even wat minder van mij laten horen, zonder echte reden en ik vind dat het weer tijd is om de draad op te pakken! I'm back on track!

Stiekem miste ik het bloggen toch wel. Hoe heeft het zover kunnen komen? Het mooie weer was in aantocht afgelopen lente en de drang om naar buiten te gaan met mijn melkwitte huidje destijds was erg groot. Hello sunshine & sproeten! Ik genoot met volle teugen van de lente en zomer en tsja, binnen zitten en bloggen kwam niet altijd in mij op. Ik heb altijd de regel gesteld dat het bloggen leuk moet blijven en daar sta ik nog voor de volle 100% achter. Nu de herfst gearriveerd is, begint het weer te kriebelen; zin om te bloggen! Zin om mijn site groter te maken dan dat deze al was. Think Bigger!

Met al deze goede voornemens wil ik mijn blog weer op de kaart zetten en al mijn verhalen van mij af schrijven. En men oh men, wat beleef ik een hoop spannende avonturen *sarcasme-knop aan*. Niet alleen verhalen, maar ook beeldmateriaal en wellicht creatieve uitspattingen zullen voorbij komen op mijn site. Ik zeg maar zo: houd mijn site maar goed in de gaten! Zojuist heb ik even mijn site verlengd voor een jaar, want deze liep bijna af. Oeps, detail... ;). Tot snel!

Liefs,

Hanneke

Wanneer ik 's ochtends slaperig langs mijn keukenraam loop zie ik ballonnen. Niet een paar, maar trossen vol met vrolijk, gekleurde ballonnen. Een meneer is volop bezig de trossen te bevestigen aan de hekwerken en palen. Over een paar uur zullen hier de eerste kindjes arriveren. 6 weken lang zijn ze vrij geweest van school. 6 weken geen woordjes leren, rekensommen maken of verplicht op het gedreun van de pauzebel weer naar binnen moeten. Vrijheid.

De allerkleinste zullen hun eerste schooldag beleven. Enthousiast, maar ook angstig zullen ze staan te trappelen bij het grote hek. Moeders met een brok in de keel en lood in de schoenen. Hun kleine dreumes, al naar school... waar blijft de tijd hoor je ze denken.

Ik kan mij herinneren dat ik de eerste schooldagen altijd weer leuk vond. Gezonde spanning gierde door mijn lijf. Wat had iedereen gedaan die 6 weken lang? Hoe zag de nieuwe samenstelling van de klas eruit? Maar misschien ook wel weer het verlangen naar ritme en regelmaat. Onbewust hoor, want die 6 weken vrij waren heerlijk, maar ik kan me ook de lange dagen herinneren waarop mijn ouders werkten en ik samen met een vriendinnetje de dagen uitzat. Liggend in het gras... bloemenkransjes maken van de Madeliefjes. God, ik zou er nu een moord voor doen. tsja, na zoveel weken met elkaar opgescheept te zitten, was je ook wel uitgepraat en nieuwsgierig naar wat het leven verder bracht.

Onze ochtend verloopt zoals gebruikelijk. Rennen, vliegen en stress. Slokjes koffie drinken -au! Heet!-, boterhammen smeren en spullen verzamelen voor het kinderdagverblijf. Dit doen we al weken lang, onze vakantie is alweer eventjes geleden, maar toch voelt deze ochtend anders aan. De scholen gaan weer beginnen, de drukke ochtendspits... het dagelijks  leven is weer begonnen. De komkommertijd is officieel voorbij. En raad eens, ik vind het nog steeds een heerlijk gevoel. Een nieuw (school)jaar, vol met nieuwe kansen en ontwikkelingen. Ballonnen voor een warm welkom.

Tegen de tijd dat ik mijn zoontje met een minirugzakje achter moet laten in een groot klaslokaal met 29 stuiterende kleuters piept mijn moederhart wel anders denk ik, maar voorlopig geniet ik weer van deze bedrijvigheid.

Ik blog alweer bijna een jaartje mee. Niet altijd even consequent, maar hé... het moet wel leuk blijven. Niks moet, alles mag. In dat jaar heb ik ook heel veel geleerd van de zogenaamde beautybloggers. Ikzelf volg al enige tijd Beautygloss.nl & Misslipgloss.nl, maar ook Veracamilla.nl, lottelovesbeauty.nl & Beautylab.nl mogen niet ontbreken. De één leest een magazine, ik lees blogs. Beautyblogs gráág.

Niet dat ik nu zo'n mega make-up type ben.. maar voor tips sta ik altijd open, want 's ochtends wakker worden zonder zwarte zakken onder je ogen is er niet meer bij. Hallo realiteit!

Wat heb ik nu eigenlijk geleerd van al deze tips? Er ging een wereld voor mij open. Lees mee!

• Het gebruik van een bronzer. Dus het shapen van je gezicht. Heel belangrijk en zo gepiept. kijk eens naar dit artikel als je hier meer over wilt weten: artikel over bronzer van Misslipgloss.nl.
• Het (juiste!) gebruik van blush. Van lijkbleek naar een gezonde blos, wie wil dat nou niet?! Daarnaast ook heel belangrijk om te weten waar je de blush precies opkwakt! Lees het artikel over blush van Debbie Zwiers.
• Het gebruik van concealer en foundation! Wereld van verschil. Ik deed altijd maar wat, maar het gebruik van een concealer kan een foundation overbodig maken. Zie dit artikel van Lottelovesbeauty.nl. Op welke plaatsen je de concealer precies aanbrengt zie je op onderstaande afbeelding. De witte lijnen zijn de concealer. Nog wel even goed vervagen hè ;). De donkerbruine lijnen zijn de bronzer.
• 
• Het gebruik van foundation is minstens zo belangrijk. Dit filmpje van Misslipgloss laat je zien hoe je zowel concealer als foundation opbrengt. Erg handig. Ik vond het altijd nogal verwarrend. 
• Ik heb geleerd dat er een highlighter stift is voor je wenkbrauwen (van Vera Camilla) én er een pennetje bestaat om je waterlijn (wat?) mee in te kleuren, alhoewel deze bij mij niet echt blijft zitten. Toch leuk om eens te proberen.
• 
• Daarnaast bestaat er een soort van transparante poeder die je foundation op zijn plaats laat en je minder laat glimmen. ook weer een eyeopener! Lees dit artikel maar eens!
• Echt heel spannend experimenteren met oogschaduw doe ik vrijwel niet, behalve als ik een etentje of avondje uit heb. Dan vind ik het leuk om een wat zwaardere ooglook te maken. Ik heb zojuist het Sleek Arabic Nights palette besteld in de webshop van Misslipgloss.nl, so wish me luck!

Ik zit boordevol met goede tips. Tips voor het leven. Nee, echt... hier heb je wat aan. Ga er eens goed voor zitten en laat je overdonderen door deze tips die gelijk staan aan levenslessen -uhuh-.

* Ga op maandagochtend naar de Kringloop. Mensen dumpen massaal hun hele inboedel op zaterdag. Aanhangers vol met de grootste schatten (lees: troep) rijden op en af op zaterdag, dus op maandagochtend staan deze -met een beetje geluk- opgepoetst en wel in de schappen. Mijn laatste ontdekking was een autogarage van Fisher Price voor het bedrag van 3,95. Toch laten liggen omdat deze er wat smoezelig uitzag en ik de blik van mijn man al kon raden. Stom, want een heet sopje maakt veel goed en deze zag er echt nog heel goed uit. 2 dagen later, toen mijn brein zich hervat had was ik te laat. Ik wens de gelukkige vinder veel plezier met deze parkeergarage. Mijn zoon is getraumatiseerd tot op het bot. Well done mommy.

* Ga nooit met honger boodschappen doen. Ik herhaal: Ga nooit met honger boodschappen doen. Deze tip stamt uit grootmoeders tijd, maar is geen overbodige luxe om hier even bij te vermelden. Een zak Engelse drop, Smarties, kleinze zakjes chips, grote Bolognese chipszak en croissant bij de bakker hadden me bespaard kunnen blijven. Deze tip kwam pas weer binnendringen toen ik met een verwilderde blik en croissantkruimels op mijn kin in de achteruitkijkspiegel van mijn auto keek...

* Zoek je een geurloze verf voor binnen die snel dekt? Op waterbasis? Echt HEMA. Ideaal als er een kind/ kinderen (doorhalen wat niet van toepassing is) rondlopen die -letterlijk- graag bovenop het schilderwerk zitten. De verf droogt sneller dan de kleine vingertjes van mijn zoon het krukje aanraakte. Hoera, er mag dus weer geschilderd worden. Ikzelf heb direct 3 krukjes blauw geschilderd. Waarom 1 als je er ook 3 kunt doen? Dat bedoel ik. Dan nog een extra tip hierin (die eigenlijk van mijn vader is)... Koop een goedkopere kwast en bewaar deze tijdens de dagen dat je schildert is een afgesloten boterham/ diepvrieszakje. Zodra je schilderproject klaar is gooi je de kwast weg en hoef je niet moeilijk te doen met uitspoelen e.d. Het enige minpuntje is dat je alert moet zijn op loslatende haartjes bij wat goedkopere kwasten. Ach ja, je kunt niet alles hebben in het leven.

Bovenstaande tips zijn een levenservaring rijker! Veel plezier ervan ;-).